Spotkanie PZS - 12 czerwca 2019

NIEDZIELA GŁÓWNYM WYDARZENIEM EWANGELIZACYJNYM W PARAFII

Na początku spotkania, po wspólnej modlitwie, ks. Proboszcz zapoznał zebranych ze statystykami. Ubiegłoroczne badanie praktyk niedzielnych Polaków (tzw. liczenie wiernych) przeprowadzone w trzecią niedzielę października wykazało, iż na Mszę św. do kościołów i kaplic w naszej diecezji udało się nieco ponad 600 tyś. wiernych. Stanowi to 71,8% spośród osób zobowiązanych do uczestnictwa w niedzielnej Mszy św. Z kolei prawie 230 tyś. osób przyjęło w ten dzień Komunię św., co stanowi 27% spośród zobowiązanych. Wskaźniki te są niemal identyczne z danymi pochodzącymi z roku 2017. Ponadto od pewnego czasu zauważamy, że także w Polsce coraz więcej ludzi – zwłaszcza młodych i w średnim wieku – odchodzi od Chrystusa i Kościoła. Zewnętrznym przejawem tego stanu rzeczy jest opuszczanie niedzielnej Eucharystii. 

Warto zwrócić uwagę, iż dla wielu wiernych niedzielna Eucharystia jest jedynym doświadczeniem Boga i Kościoła. Wielu z tych, którzy przychodzą w niedzielę do Kościoła, nie modli się w tygodniu i wydaje im się, że Bóg jest daleki. Wielu także słyszy w tygodniu same złe rzeczy o Kościele. Niedzielna Eucharystia jest więc dla nich swego rodzaju okazją do zweryfikowania tych przekonań. Warto w tym miejscu zastanowić się nad tym, z jakimobrazem Boga i wspólnoty Kościoła wychodzą opuszczając nasze świątynie? W tym kontekście interesująca wydaje się również analiza powodów, dla których katolicy przechodzą do kościołów protestanckich. Często postępują tak nie ze względu na to, w co wierzą grupy „niekatolickie”, lecz głównie ze względu na to, jak one żyją; nie z powodów doktrynalnych, lecz życiowych; nie wyłącznie z powodów dogmatycznych, lecz duszpasterskich. Autorzy książki „Odbudowana” opisującej historię i strategię odnowy pewnej parafii w Stanach Zjed noczonych stwierdzają, że „smutna ironia wypływająca z naszych rozmów z byłymi katolikami, którzy przeszli do kościołów ewangelickich, polega na ich prawie jednogłośnym uzasadnieniu: «Po prostu nie odczuwałem tego, że jestem karmiony»”
Następnie zebrani zastanawiali się, jak powinno być? 
To wszystko prowadzi nas do wniosku, że w naszym Kościele powinniśmy wzmocnić cztery elementy stanowiące ów „pokarm”, którego poszukuje każdy człowiek (być może nawet sobie tego nie uświadamiając): 1) doświadczenie wiary – powinniśmy umożliwić wszystkim naszym wiernym „osobiste spotkanie z Chrystusem”, głębokie i intensywne doświadczenie religijne,które prowadzi do osobistego nawrócenia i zmiany całego życia; 2) życie wspólnotowe – nasi wierni poszukują wspólnot chrześcijańskich, w których będą przyjęci jak bracia i poczują się zauważeni; potrzebują czuć się współodpowiedzialni za  rozwój tych wspólnot; 3) formacja biblijna i doktrynalna – poza głębokim doświadczeniem religijnym i godnym podkreślenia życiem wspólnotowym nasi wierni powinni pogłębiaćznajomość słowa Bożego i prawd wiary, jako że jest to jedyny sposób doprowadzenia  doświadczenia religijnego do dojrzałości;4) misyjne zaangażowanie całej wspólnoty – wspólnota powinna wychodzić na spotkanie tych, którzy są daleko, interesować się ich sytuacją, tak aby przyciągnąć ichna nowo do Kościoła i zachęcić do powrotu.
Na tej podstawie członkowie zespołu wskazali cztery główne powody, dla których wierni odchodzą od Kościoła, a co za tym idzie opuszczają niedzielną Eucharystię. Są nimi: brak doświadczenia wiary, brak doświadczenia wspólnoty, brak doświadczenia mocy słowa Bożego oraz brak misyjnego zaangażowania Kościoła. Inaczej mówiąc, stoi za tym brak doświadczenia Kościoła – czy mówiąc konkretnie „swojej parafii” – jako wspólnoty nieustannie formującej się i ewangelizującej, czyli wspólnoty uczniów-misjonarzy Chrystusa.
W tym kontekście należy podkreślić, że to właśnie niedziela jest dla większości wiernych momentem doświadczenia Boga i Kościoła. Dlatego też, w liście apostolskim „Dies Domini” (o świętowaniu niedzieli) św. Jan Paweł II wskazuje, iż niedziela jest uprzywilejowanym czasem dla wszelkich działań duszpasterskich. Stwierdza: „pośród różnych form działalności parafii żadna nie ma tak żywotnego znaczenia i tak silnego wpływu formacyjnego na wspólnotę, jak niedzielna celebracja dnia Pańskiego połączona z Eucharystią” 
Aby zmieniła się sytuacja,  powinniśmy w naszych parafiach nadać niedzieli i niedzielnej Eucharystii najwyższy priorytet. Wiąże się to z przewartościowaniem wszelkich działań duszpasterskich w parafii. Zachęcają do tego autorzy przywołanej już wcześniej publikacji: „Jedną z najważniejszych strategicznych decyzji, które podjęliśmy, było wypowiedzenie wojny wszystkiemu, co odwracało naszą uwagę oraz ukierunkowanie na niedzielę. Zdecydowaliśmy po prostu, że przestaniemy robić rzeczy, które robiliśmy do tej pory i skoncentrujemy się na niedzieli”.  Oczywiście, nie chodzi o to, abyśmy porzucili nasze wszelkie dotychczasowe działania duszpasterskie w parafiach na rzecz niedzieli. Wydaje się jednak, że potrzebujemy w nich swego rodzaju przewrotu kopernikańskiego. Chodzi w nim o to, aby cały tydzień funkcjonowania parafii koncentrował się wokół niedzieli i niedzielnej Eucharystii. Niedziela nie może być jedynie dodatkiem do całej reszty zaangażowań duszpasterskich. Niedzielną celebrację dnia Pańskiego połączoną z Eucharystią należy uczynić źródłem i szczytem całego życia parafialnego.